pythons, cobras en krokodillen

Zoals velen van jullie weten hou ik (net zoals de meeste studenten) van google. Ik google ALLES. Dus, toen de financial manager op kantoor vertelde dat de eerste blanke mensen die in Sulawesi aan land kwamen werden opgegeten door de natives (omdat de witte huid ze kracht, kennis etc etc zou geven) Ging ik weer eens even lekker google'n omdat ik hartstikke sceptisch was hierover. 

En ja hoor hij had gelijk kannibalisme bestond hier nog tot ongeveer 50 jaar geleden. Tegenwoordig gebeurd het niet meer, tenzij de dorps dulah zegt dat het moet. Ja hekserijen, magie en al het andere word hier en daar nog steeds beoefend in het mooie indonesie.

Maar goed terug naar het onderwerp: Ik dat kannibalisme dus google'n en toen kwam ik ineens bij oude delicatessen terecht.
Indonesiërs gebruiken veel meer van de beesten dan wij in het Westen. De ogen, ingewanden, huid, hersenen en tenen/poten worden allemaal gegeten, of gebruikt voor een lekker soepie.  En bijna al het eten is wel ergens goed voor. Voor je concentratie, gezondheid noem het maar op.
1 van de oud delicatesse was tatadadaaaa "slangenbloed"...

Eerste gedachte: GATVERREDAMME!.

Tweede gedachte: Waarom zou je dat doen? Google= Goed voor huid, adem problemen, ogen en weerstand.

Derde gedachte: Oke...$%#^ it, ik ben hier nu.. heb ook slakken gegeten in Parijs dus waarom niet.

Dus na ongeveer door iedereen afgewezen te zijn... iedereen wilde wel mee maar niet meedoen.. STOM! Gaf Camiel eindelijk toe, Whoehoe!

Nadat we bij het Batavia Cafe hadden gemeet gingen we samen de taxi in op zoek naar het restaurant. Gelukkig heten de straten hier niet allemaal hetzelfde.. Jalan Mangga Besar had dan ook maar 4 verschillende hits... De eerste was hem duidelijk niet, waar het volgens google had moeten zijn zat een klein las-zaakje met aan weerszijde nog meer kleine las-zaakjes. Met de badjaj naar de volgende locatie gegaan, waar 1 van de locals ons wel kon vertellen waar het zat.
Dan kom je dus langs een rij met vervallen warung'kjes en daar tussen in zat het dan, met als weggevertje de in het zwart getekende varanen en slangen op de muur naast de deur. De zaak is ongeveer 4 meter breed en iets van 15m lang. Het restaurant gedeelte heeft 8 tafeltjes, simpele warung tafeltjes met plastic camping stoeltjes, er staat een koelkast met water en een diepvries met..? Verder staat er de toonbank na ong. 7m tegen de rechter muur met daarachter een vitrine gevuld met reptielen "spul" van tassen en riemen, tot poedertjes en vaasjes met bloed. Links van die toonbank is een gangetje naar achteren.
Nadat we hadden gecontroleerd of we dan echt wel bij het goede restaurantje zaten gingen we zitten met de menu kaart. De eigenaresse spreekt een goed woordje Engels dus kon de kaart voor ons vertalen. Witte, zwarte en bruine cobras, pythons, adders, varanen, vleermuis, aap, krokodil en schildpad behoorde bij de keuze. Na een kleine discussie kozen we voor het krokodillen vlees en ook voor de python. En dan zouden we wel een kopje bloed delen (gierige nederlanders dat we zijn natuurlijk ook nog eens de goedkoopste). De eigenaresse was het daar niet helemaal mee eens. Die vond dat we ieder een eigen slang moesten hebben omdat het bloed anders geen effect heeft..... HELL NO.

Dus hop mee naar achteren waar haar 5jarige dochtertje op dr slippers al in de deuropening naar de slangen stond (haar kuiten zaten onder de kleine blauwe plekjes en ik kon niet laten me in te beelden dat ze al een aantal keer was gegrepen..). Links lag een doorzichtige vuilniszak met dode slangen en in de kooien voor ons zaten de levende. Ik weet niet met hoeveel ze erin zaten maar bepaalde kooien puilde bijna uit. En onze kok deed 1 van de deurtjes open, greep de slang met een stok eruit en later met zijn handen om hem vervolgens dus klaar te maken (zie het filmpje).
Eenmaal uitgebloed werd hij gevild en ontdaan van zijn organen

Terwijl wij met zn 2en steeds witter wegtrokken op weg naar onze tafel kwam de eigenaresse aan met het kopje bloed... en een klein orgaantje.. (kom er nu pas achter dat dat de GALZAK is..) die ze openknipte waarna de donkerrode vloeistof in het kopje viel.
De hele zaak zat ons tijdens dit proces aan te staren, voor hun was het de normaalste zaak van de wereld en ik was aan het trillen als een rietje.

De eigenaresse gaf ons nog een bakje met "kissable peppermints" ja toch... are you serious..?

En toen was het dan zover! Camiel ging als eerste en daarna mocht ik dan. Het smaakt minder slecht dan je denkt, of anders in ieder geval. Zoet, zuur, metaalachtig en vreemd.

Hierna waren de spiesjes van slang en krokodil aan de beurt. Python vond ik super vettig vlees en krokodil vond ik eigenlijk best prima.
 

Dus dat is het verhaal over Jakarta's verborgen delicatesse

Nou doeii