weekend #3

13 september 2014 - South Tangerang, Indonesië

Daaag allemaal!

Verrassing ik ben op de scooter wezen "kamer" zoeken van de week.... zelfs met Arnold zijn perfecte rijstijl kon ik het niet laten nog  4x een hartverzakking te krijgen...achteruitrijden, spookrijden, stoepjes rijden, door de mensen heen, en bijjjna door een andere scooter heen.

Ik leef nog wel hoor maar het nederlandse verkeer is er niks bij.

En nu heb ik dan eindelijk een kamer!! 9m2 en een eigen douche op 10 minuten lopen van kantoor! perfect! Ben nog wel de enige huurder en spreek nog steeds geen Bahasa dus er zullen zich vast nog wel wat problemen gaan voor doen...

En wat heb ik nog meer gedaan...? Owjaaa gister ben ik in het beroemde Kristal hotel wat gaan drinken. Heenweg was de taxi zown 70.000R, duurde een uur om er te komen dus was bijna bang dat mijn stille chauffeur me ging droppen in de middle of no where, aangezien hij de teller ook rustig liet doorlopen tijdens zijn bezoekje aan de lampen winkel... Maar dat was gelukkig niet zo.
We kwamen aan bij een oprit, kofferbak werd even gecontroleerd een vriendelijk "good evening madame" werd eruit gegooid en ik mocht weer verder.

En wat een hotel HOLY MOLY!!! overal marmer en iedereen spreekt verrassend vloeiend engels, je hebt 2 gebouwen die voorzien zijn van, fitnesruimte, sauna, bar, restaurant, pastry corner etc etc etc. niet normaal dus. En de appartementen zijn zo mooi! helemaal nieuw met een soort van overdreven klassieke huiselijke stijl met uitzicht op een zwembad met een ingebouwde bar!

... daar is mijn kleine toekomstige kamertje toch wel een beetje sneu bij... om het maar niet over de verschillen tussen de badkamers te hebben..

Maar daarvoor ging ik niet naar dit hotel. Ik ging om de roddels eens even te checken. Zouden hier echt gewillige indonesische vrouwen aan het jagen zijn op rijke expats? In de lobby viel me al snel op dat de mannen hier er goed uitzagen (nee niet alleen maar 40+'ers ook 25+'ers) maar de lokale vrouwen waren nergens te bekennen...
Toen mijn afspraakje kwam aanzetten (nee, ik ging niet solo eng in een vreemde bar zitten, we zijn hier niet bij pol he..) liepen we naar de buitenbar, die werd omringd door een koi-gracht, en werden we maar al te graag aan de alcohol geholpen. 2h later nog steeds geen spoor van de Indonesische vrouwtjes, wel genoeg families met kinderen, late business meeting groepjes en groepen met vrouwen die ons heel boos bleven aanstaren.

Nou op naar huis want het werd al laat. Lopen we toch langs een bar :/  volgestouwd met "wat oudere" expats en jaaaaa daar waren ze dan een groepje knappe indonesische vrouwen met the eyes on the price. Zag er toch wel erg gezellig uit... maarja de taxirit moest ik ook nog trotseren, dus helaas, volgende keer beter. En anders zou ik alleen maar nog meer concurrentie creëren natuurlijk.

Taxi werd gebeld en een uurtje later was ik thuis met mijn redelijk lieve semi engels sprekende chauffeur die nog kwam aanzetten met een verhaal over de geest van Indonesie en dat ik voorzichtig moest zijn in het donker EN BEDANKT , waarna hij 3x verdwaalde en ik uiteindelijk 130.000R kwijt was. Maarjaaa mag de pret niet drukken toch? Ik vond het in ieder geval een top week!

daaaag lieve allemaal ik mis jullie!

Foto’s